اگه تو از پيشم بري سر به بيابون مي زارم

هرچي گل شقايق رو خاك مجنون مي زارم

اگه تو از تو پيشم بري من خودم و گم مي كنم

يه عمر تو رو شرمنده حرفاي مردم مي كنم

اگه تواز پيشم بري شمعدونيا دق مي كنن

شكايت عشق تو رو به مرغ عاشق مي كنن

اگه تو از پيشم بري پنجرمون بسته مي شه

يه دل با صدتا آرزو از زندگي خسته ميشه

اگه بري همه ميگن عشق من و تو هوسه

بيا بمون نشون بديم كه عشق ما مقدسه

اگه بري ميگن ديدي اين آخر و عاقبتش

حالا بيا درستش كن به كي بگيم صداقتش

اگه تواز پيشم بري شمعدونيا دق مي كنن

شكايت عشق تو رو به مرغ عاشق مي كنن

اگه تو از پيشم بري پنجرمون بسته مي شه

يه دل با صدتا آرزو از زندگي خسته ميشه

 

 

تن تو ظهر تابستونو بیادم میاره
رنگ چشمهای تو بارونو بیادم میاره
وقتی نیستی زندگی فرقی با زندون نداره
قهر تو تلخی زندونو بیادم میاره

من نیازم (نمازم)تو رو هر روز دیدنه
از لبت دوست دارم شنیدنه

تو بزرگی مثل اون لحظه که بارون میزنه
تو همون خونی که هر لحظه تو رگهای منه
تو مثل خواب گل سرخی لطیفی مثل خواب
من همونم که اگه بی تو باشه جون میکنه

من نیازم (نمازم)تو رو هر روز دیدنه
از لبت دوست دارم شنیدنه

تو مثل وسوسه شکار یک شاپرکی
تو مثل شوق رها کردن یک بادبادکی
تو همیشه مثل یک قصه پر از حادثه ای
تو مثل شادی خواب کردن یک عروسکی

من نیازم(نمازم) تو رو هر روز دیدنه
از لبت دوست دارم شنیدنه

تو قشنگی مثل شکلهایی که ابرها میسازند
گلهای اطلسی از دیدن تو رنگ میبازند
اگه مردهای تو قصه بدونن که اینجایی
برای بردن تو با اسب تنلندر میتازند

من نیازم (نمازم)تو رو هر روز دیدنه
از لبت دوست دارم شنیدن